به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

سیاست یک بام و دو هوای دولت در مدیریت تولید مرغ

تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۶۹۷۰۴

به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، گرانی قیمت گوشت مرغ به حدی رسیده که به تدریج از سفره طبقه متوسط جامعه در حال پر کشیدن است و عدم تخصیص به موقع ارز برای واردات نهاده‌های دامی، نواقص موجود در سامانه بازارگاه، دخالت‌های دولت در قیمت‌گذاری‌ها و در نهایت التهابات موجود در بازار مرغ و تخم‌مرغ مسائلی هستند که در گرانی مرغ دخیل بوده، اما دولت همچنان سیاست یک بام و دو هوا را در این خصوص در پیش گرفته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که دلیل اصلی گرانی مرغ از سوی تولید کنندگان افزایش سه برابری قیمت نهاده‌ها از جمله ذرت و سویا بوده، اما سخنگوی دولت مدعی است دولت به دلیل بروز مشکل در تأمین ارز کالا‌های اساسی، در تأمین نهاده‌ها به مشکل برخورده است.

دولت به معنای واقعی حامی تولیدکننده باشد

با وجود اینکه دولت برای مدیریت بهتر بازار، سامانه‌ای برای عرضه و تقاضای نهاده‌های دامی راه اندازی کرده و عرضه‌کننده خوراک دام و انواع نهاده باید محصول وارداتی یا تولیدی خود را در این سامانه ثبت کند تا به دست خریداری مورد تأیید وزارت جهاد کشاورزی برسد، اما در عمل آنچه که مشاهده می‌شود متفاوت است.

به سراغ واحد‌های تولیدی مرغ رفتیم و مشکلات را از زبان خودشان جویا شدیم. «حسین مرادی» مدیر یکی از واحد‌های تولیدی مرغ با اشاره به تخصیص نهاده‌ها برای مرغداری‌ها از سوی دولت، می‌گوید: علاوه بر تخصیص بسیار کم نهاده‌ها برای مرغداری‌ها هزینه حمل ذرت و سویا از بندر امام به گیلان نیز بسیار بالاست تا جایی که رانندگان کامیون‌ها نیز یک سوم بر قیمت بار می‌افزایند و ناچاریم برای تأمین خوراک مرغ‌هایمان خرید کنیم.

او با اشاره به تأخیر چند هفته‌ای در رسیدن نهاده‌ها به مرغداری‌ها ادامه می‌دهد: متأسفانه در هفته گذشته به دلیل نرسیدن خوراک طیور، تولید نداشتیم و معتقدم در صورت آزاد سازی نهاده‌ها از سوی دولت قیمت مرغ به زیر قیمت بازار کاهش می‌یابد.

مرادی با بیان اینکه علت گرانی مرغ در بازار تنها به خود دولت باز می‌گردد، تصریح می‌کند: اولویت تولید مرغداران، تولید مرغ مادر است، اما این مرغ نیاز به دانه دارد تا پروار شود، اما وقتی که قیمت نهاده در بازار سه برابر قیمت دولتی بوده و مرغداری‌ها ناچارند مابقی نیاز خود را از بازار آزاد تأمین کنند چطور می‌شود مرغ ارزان به بازار فرستاد.

دولت یا حمایت کند یا آزاد کند

از آن جایی که در انجام هر کاری باید با همه وجود پای کار آمد و از همه توان و ظرفیت برای بالا بردن کیفیت و کاهش قیمت بهره جست تولید کنندگان معتقدند دولت یا قیمت نهاده‌ها را به صورت کاملاً دولتی به تولید کننده اعلام کرده و یا حمایت خود را از نهاده برداشته و تولید کننده از بازار آزاد اقدام به خرید کند تا با این کار از ایجاد نوسانات روزانه قیمت مرغ در بازار و بلاتکلیف بودن تولید کننده جلوگیری شود و تولید کننده و مصرف کننده تکلیف خود را بدانند.

مدیر بازرگانی اتحادیه مرغداران گیلان در خصوص علل گرانی مرغ گفت: دولت باید ارز دولتی را از مؤلفه‌های تولید بردارد و تا زمانی که میزان عرضه نهاده به تولید کننده کمتر از مقدار نیاز آن واحد تولیدی است و مرغدار ناچار به تأمین مابقی آن از بازار آزاد می‌شود وضعیت همینطور باقی می‌ماند.

فریبرز پور مهری ادامه می‌دهد: در حال حاضر قیمت ذرت دولتی با هزینه حمل آن کیلویی ۱،۷۰۰ و کنجاله سویا ۳،۷۰۰ تومان است در حالی که قیمت این ذرت در بازار آزاد ۵۵۰۰ و کنجاله سویا ۱۱ هزار و ۵۰۰ تومان است.

او با بیان اینکه سبد حمایتی دولت از تولید کننده باید به معنای واقعی باشد، تاکید می‌کند: ما راضی هستیم که قیمت نهاده آزاد شود و لااقل تولید کننده تکلیف خود را بداند و خیالش از بابت فراوانی نهاده در بازار راحت بوده و در این صورت قیمت تمام شده مرغ در همه استان‌ها به یک میزان خواهد بود.

پورمهری با اشاره به اینکه نهاده تخصیصی دولت برای مرغداران بسیار کمتر از میزان نیاز آنان است، اضافه می‌کند: معتقدم یا دولت کاملاً حمایت کرده و نهاده را دولتی کند یا با آزاد سازی قیمت نهاده تکلیف تولید کننده و مصرف کننده را روشن کرده و میانگین قیمت تمام شده را با درصد سود قانونی به عنوان قیمت مصرف کننده به مردم اعلام کند.

با تمام این تفاسیر طبق گفته فعالان این صنعت اختصاص ارز ۴،۲۰۰ تومانی آسیب‌های جدی به این بازار زده و بخش خصوصی خواستار حذف این نرخ ارز است و اعتقاد دارد که بر اساس نرخ ارز شناور می‌توان بازار را باکیفیت بالاتری اداره کرد.

از آن جایی که دولت هدف خود از تعیین رقم ۴،۲۰۰ تومان برای کالا‌های اساسی از جمله نهاده را کاهش قیمت برای مصرف‌کننده نهایی اعلام کرده بود، اما فعالان صنعت مرغ و تخم‌مرغ معتقدند این نرخ‌گذاری هیچ فایده‌ای نصیب مردم به عنوان مصرف‌کننده نهایی نکرده و دولت باید با کنار گذاشتن سیاست یک بام و دوهوا، دست دلال را از تعیین قیمت نهایی مرغ کوتاه کند.

منبع مهر

انتهای پیام/پ

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: قیمت مرغ نهاده های دامی بازار مرغ تولید کننده مصرف کننده قیمت نهاده بازار آزاد مرغداری ها گرانی مرغ نهاده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۶۹۷۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پلورالیسم چه نگاهی به سیاست بین‌الملل دارد؟

عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - پلورالیسم در مفهوم متعارف، نظریه‌ای جامعه‌شناختی-سیاسی است که بر پراگندگی قدرت در میان شماری از مجموعه‌ها یا گروه‌های رقیب تاکید دارد.

پیش از این دربارۀ پلورالیسم و دولت پلورالیستی توضیح داده‌ایم. اینکه پلورالیسم یا کثرت‌گرایی چه نگاهی به سیاست بین‌الملل دارد، موضوع این نوشته است.

 مختصرا باید گفت پلورالیسم در حوزۀ سیاست بین‌الملل، نفوذپذیری دولت را برجسته می‌کند. چشم‌انداز پلورالیستی در سیاست بین‌الملل، بویژه در ایالات متحدۀ آمریکا، در دهه‌های 1960 و 1970 ظهور یافت و بر شالودۀ ارزش‌های لیبرالیستی استوار بود.

جان برتن، پلورالیست انگلیسی، با استفاده از تشبیه میز بیلیارد، محدودیت‌های رویکرد دولت‌محور به سیاست بین‌الملل را روشن کرد. بر اساس این تشبیه، رئالیسم به دولت‌ها به مثابه توپ‌های بیلیارد، یعنی واحدهایی نفوذناپذیر و مستقل، می‌نگرد که از راه فشار بیرونی بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند.

از این رو رئالیسم در سیاست بین‌الملل چنین می‌پندارد که دولت‌های دارای حاکمیت، که در نظام پرهرج‌ومرج بین‌المللی تعامل دارند، مانند مجموعۀ توپ‌های بیلیارد روی میز، این طرف و آن طرف برده می‌شوند و به هم می‌خورند.

به عقیدۀ پلورالیست‌ها، این تشبیه از این حیث گمراه‌کننده است که حد نفوذ روزافزون بازیگران بین‌المللی، مانند شرکت‌های چندملیتی و سازمان‌های غیرحکومتی را نادیده می‌گیرد و نیز نمی‌تواند وابستگی دولت‌ها، بویژه در مسائل اقتصادی را تشخیص دهد.

بنابراین، چشم‌انداز پلورالیستی الگویی از ترکیب بازیگران ارائه می‌دهد که ضمن توجه به حکومت‌های ملی، تاکید می‌کند که طیف گسترده‌تر صاحبان منافع و گروه‌ها، سیاست بین‌المللی را تعیین می‌کنند.

در تحلیل نهایی، از این دیدگاه، تاکید بر حاکمیت بیرونی، که از نظر رئالیسم محوری است، باید جای خود را به مفهوم میانه‌روتر خودمختاری بدهد.

توضیح اینکه، حاکمیت درونی یا داخلی در اشاره به توانایی دولت در ملزم کردن همۀ شهروندان، گروه‌ها و نهادهای درون مرزهای سرزمینی به کار می‌رود ولی حاکمیت بیرونی یا خارجی به جایگاه دولت در نظم بین‌المللی و توانمندی عمل آن به صورت واحدی مستقل و خودمختار مربوط است. حاکمیت درونی/داخلی و حاکمیت بیرونی/خارجی، در واقع نام‌های دیگری برای "اقتدار" و "استقلال" هستند.

به هر حال در پلورالیسم، تاکید بر حاکمیت بیرونی جای خودش را به مفهوم ملایم‌تر "خودمختاری" می‌دهد. یعنی استقلال دولت‌ها در عرصۀ بین‌المللی نسبتا کمرنگ می‌شود ولی کاملا از بین نمی‌رود.

تعدیل مفهوم حاکمیت بیرونی، این امکان را بوجود می‌آورد که مجموعه‌هایی مانند شرکت کوکاکولا یا شرکت اپل دقیقا همانند دولت‌هایی چون دولت‌های آلمان و کرۀ جنوبی و برزیل، بازیگرانی بین‌المللی تلقی شوند.

در واقع با توجه به تاکید پلورالیسم بر پراکندگی قدرت، همۀ بازیگران حکومتی و غیرحکومتی، در چارچوب کنترل‌ها ومحدودیت‌هایی قرار دارند و حرکت مستقل نمی‌توانند داشته باشند. و این به این معناست که مفهوم "استقلال" در ذیل درک پلورالیستی از سیاست بین‌الملل، به نحوی متفاوت یا رقیق فهمیده می‌شود.

یکی از پیامدهای مهم رویکرد پلورالیستی به سیاست بین‌الملل آن است که این رویکرد معرف دور شدن از "سیاست قدرت" و "بزرگنمایی ملی" است. البته این تحول چندان هم منعکس‌کنندۀ ایمان ایده‌آلیستی به اصول انتزاعی نیست بلکه بیشتر حاکی از درک این نکته است که وقتی قدرت به گستردگی توزیع شده باشد، رقابت نتیجۀ عکس می‌دهد.

در نتیجه، پلورالیست‌ها می‌خواهند بگویند که در جهانی با وابستگی فزاینده، سرانجام ثابت خواهد شد که گرایش به همکاری و یکپارچگی، که شاید در اروپا از همه جا آشکارتر است، اجتناب‌ناپذیر است.

در جهان کنونی، راستگرایان افراطی در آمریکا و اروپا به شدت با درک پلورالیستی از سیاست بین‌الملل مخالف‌اند. به همین دلیل افرادی نظیر دونالد ترامپ در آمریکا و مارین لوپن در فرانسه و نیز ولادیمیر پوتین در روسیه، هر کدام به نحوی در پی "بزرگنمایی ملی" هستند و از "سیاست قدرت" دفاع می‌کنند.

نفی "همکاری و یکپارچگی" در گرایش ترامپ به خروج آمریکا از ناتو و تاکیدش بر شعار "اول آمریکا" به خوبی مشهود است. حملۀ روسیه به اوکراین نیز به خوبی اعتقاد پوتین به "سیاست قدرت" را نشان می‌دهد.

راستگرایان افراطی‌ای چون مارین لوپن و دیگران در سایر کشورهای اروپایی نیز، با ناسیونالیسم پررنگی که دارند، آشکارا مخالف روند جهانیِ وابستگیِ فزایندۀ کشورها و بازیگران بین‌المللی به یکدیگرند.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: دولت جمع‌گرا؛ مبنای اقتصاد دستوری